Εχθές όλη η κοινή γνώμη μιλούσε για τα Τέμπη, η κοινωνία έβραζε περίμεναν όλοι να αποδοθούν ευθύνες, κακώς βέβαια καθώς τα πάντα ήταν από πριν προσχεδιασμένα.
Αφού ο Ανδρουλάκης ήξερε πως η πρόταση δυσπιστίας δεν Θα περάσει γιατί την έκανε εξαρχής, αφού δεν είχε πειστήρια πως θα κλονιστεί η κυβερνητική πλειοψηφία και κάποια μέλη αυτής θα υπερψηφίσουν για να πέσει η κυβέρνηση που αποσκοπούσε το όλο εγχείρημα;
Να ηγεμονεύσει στην αριστερά, να εξυπηρετήσει τα λεγόμενα “συμφέροντα” που όλοι λένε αλλά ουδείς δεν κατονομάζει; Η αντιπολίτευση πλην της Κωνσταντοπούλου δεν έκανε κάτι, ενώ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν μιλούσε απευθύνονταν στους δικούς του και στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ δε έριξε ούτε μια ματιά. Έκανε το σόου του, παίχτηκε το θέατρο, και δεν θα μπορούσε να είναι κάτι πέρα από θέατρο, διότι οι πολιτικοί είναι οι ηθοποιοί και η πολιτική είναι η παράσταση για την τάξη των σκλάβων(λαό)…
Αλλά εντελώς συμπτωματικά μίλησε η Δικαιοσύνη, για τα Τέμπη; Όχι βέβαια! Αλλά για τον Μίχο και την Πισπιρίγκου, καταδικάστηκαν εντελώς τυχαία και οι δύο την επόμενη μέρα της συζήτησης, λες και κάποιος είπε στους κύριους δικαστές ότι δεν θα υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποπροσανατολίσεις την κοινή γνώμη από το να πραγματοποιήσεις δύο πάγια αιτήματα του Λαού για να αποδοθεί δικαιοσύνη, προφανώς αυτά δεν έγιναν τυχαία. Βέβαια τα ΜΜΕ δεν παρέλειψαν να δώσουν αρκετό από τον χρόνο τους στο καμάρι του Έθνους στον κύριο Κασσελάκη ο οποίος ορκίστηκε…
Όλως τυχαία δεν έγινε και η χθεσινή παράσταση μόνη της από την ΝΔ, είχαμε χειροκρότηματα, είχαμε διαγωνισμό καλύτερου λεκτικού εξευτελισμού, είχαμε το κροκοδείλια δάκρυα του Κούλη μπροστά τους γονείς των νεκρών και είχαμε μια βουλή χαοτική, που δεν κράτησε καθόλου την πρέπουσα στάση μπροστά στους 57 νεκρούς.
Ο Μητσοτάκης έχει φθάσει σε εκείνο το σημείο στο οποίο άνευ αντιπάλου βλέπει παντού εχθρούς, είτε με τον Παπασταύρου και τον Μπρατάκο που τους “παραίτησε” είτε με μελλοντικούς όψιμους εχθρούς που σχηματίζονται εντός της ΝΔ, χωρίς αντίπαλο η ΝΔ δεν μπορεί να συνασπιστεί ενάντια και να πολεμήσει τον εχθρό που θα την απειλεί, και έτσι οι εξουσιομανείς κλίκες, οι ομάδες και οι φατρίες βράζουν για τις θέσεις και την εξουσία. Ταυτόχρονα τα χρόνια προβλήματα της Μεταπολίτευσης βγαίνουν το ένα μετά το άλλο, μισός αιώνας κακομεταχείρισης του κράτους, μισός αιώνας παραλείψεων, μισός αιώνας ρουσφετιών, μισός αιώνας χρηματισμού και μιζών, έχουν μετατρέψει την κρατική μηχανή από μια μηχανή που θα έπρεπε να εξυπηρετεί την κοινωνία και να επιδιώκει την βελτίωση του τρόπου ζωής της σε ένα τερατουργημά γραφειοκρατίας, που οι μισές δουλειές έχουν ανατεθεί σε ημέτερους, που οι άλλες μισές δεν έχουν τελειώσει, που τα πάντα βρίσκονται σε ένα διαρκές μαράζωμα.
Αυτά τώρα σκάνε στα χέρια της ΝΔ και του Μητσοτάκη, τα Τέμπη πράγματι δεν είναι μια υπόθεση μόνο της ΝΔ, αλλά σε αυτήν έσκασε, υπόθεση της ΝΔ έγινε όταν ο Καραμανλής έλεγε μια βδομάδα πριν πως «διασφαλίζει την ασφάλεια», όταν ο Άδωνης είπε πως εάν «έλεγε πως είναι επικίνδυνα τα τρένα δεν θα έμπαινε κάνεις», όταν η Κυβέρνηση μπάζωσε, μοντάρισε, έκρυψε στοιχεία, γιατί επέμεινε στο ανθρώπινο λάθος, ενώ καθόλου δεν ήταν το ανθρώπινο λάθος.
Λάθος ανθρώπινο ήταν που ο Ελληνικό λαός την ψήφισε, βέβαια όταν κάτι το κάνεις μια φορά, το κάνεις δύο, συνεχίζεις τρείς και πάει λέγοντας εν τέλει γίνεσαι και ο Ίδιος συνένοχος.
Και πράγματι εάν ο Λαός θέλει να αποδοθούν ευθύνες και να βρεθούν οι ένοχοι ας κοιτάξει πρώτα στον καθρέφτη του και εκεί μπορεί να δει το δικό του εγκληματικό λάθος…
