Είναι πλέον καθημερινό θέαμα στην πλατεία Μοναστηρακίου να βλέπουμε πέρα από τους τουρίστες και τον ναό της Παναγίας της Παντανάσσης (από τον οποίο πήρε και το όνομα η ευρύτερη περιοχή του Μοναστηρακίου) κάτω από την θέα της Ακρόπολης και δίπλα από την βιβλιοθήκη του Ανδριανού δίπλα να αναπτύσσεται μια νέα διαρκώς αυξανόμενη αποικία από Αφρικανούς οι οποία βγάζουν τα ταμπούρλα και τα τύμπανα και λες και είμαστε Ευρωπαίοι και ανακαλύπτουμε την αφρικανική υποήπειρο τον 17ο αιώνα τους βλέπουμε να χορεύουν ρυθμικά δίπλα από τον βυζαντινό Ναό του 10ου αιώνα και να τραγουδούν Βαρβάρα τραγούδια και ξένες κραυγές.
Έχουμε βυζαντινό Ναό, αρχαία ερείπια, το Βλέμμα της Ακρόπολης και του Παρθενώνα και τους Αφρικανούς με τα ταμπούρλα στο κεντρικότερο μέρος της Αθήνας, ένας μαγευτικός πολυφυλετικός συνδιασμός που μόνο η μεταπολίτευση θα μπορούσε να δημιουργήσει…
