Πριν εκατόν δέκα χρόνια περίπου ο ελληνικός στρατός με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο τον Στρατηλάτη έμπαινε στην Θεσσαλονίκη και η πόλη έγινε Ελληνική ξανά, ο Οθωμανικός Ζυγός εκδιώχτηκε και οι μουσουλμάνοι δεν τυραννούσαν τον τόπο πια. Πριν εκατόν χρόνια το 1922 το Γενι Τζαμί έκλεισε και έπαψε να είναι λατρευτικός χώρος των ξένων.
Αλλά φευ 102 χρόνια μετά οι Ελλαδικές κυβερνήσεις το ανοίγουν πάλι, σύμφωνα πάντα με το σταδιακό σχέδιο τουρκοποίησης και ισλαμοποίησης της χώρας. Εκατοντάδες μουσουλμάνοι πήγαν έβγαλαν τα παπούτσια τους ξυπόλυτοι, μέσα στην ποδαρίλα, την βρώμα από τα μπαχάρια και τις μαρμελάδες που τρώνε, βρωμοκοπούσαν και έζεχναν όλοι,μια μυρωδιά επάξια του Πακιστάν. Μαζεύτηκαν, τούρλωσαν τους κώλους τους, έκατσαν πάνω στα χαλιά τους, προσκύνησαν και προσευχήθηκαν…
Αυτά γίνονται όσο στην Τουρκία η Αγία Σοφιά και άλλες βυζαντινές εκκλησίες, βαρύτατης ιστορικής σημασίας, καλλιτεχνικής ποιότητας αξεπέραστης, και κυρίως Εθνικής σημασίας, γίνονται τζάμια και μπαίνουν κατά χιλιάδες οι μουσουλμάνοι του Ερντογάν. Ταυτόχρονα στην Τουρκία είτε καταστρέφουν είτε μεταστρεφούν εκκλησίες σε τζαμιά και έτσι ο Ερντογάν δημιουργεί ένα είδος Ισλαμικού επεκτατικού Εθνικισμού ο οποίος απλώνεται σε όλη την Ευρώπη αλλά κυρίως στην Ελλάδα.
Εάν δεν ληφθούν γρήγορα μέτρα για τον φραγμό στην ισλαμική προέλαση η Ελλάδα θα γίνει από ένα ορθόδοξο κράτος, σε ένα μη θρησκευτικό κράτος και εν τέλει σε μια ισλαμική επαρχία στο ανερχόμενο χαλιφάτο. Αλλά πώς να ληφθούν μέτρα όταν οι ίδιοι οι εξουσιαστές προωθούν την ισλαμοποίηση της χώρας;
