75 χρόνια έκλεισαν από τότε που το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε. Ήταν 4 Απριλίου του 1949 όταν γεννιέται η στρατιωτική συμμαχία, με στόχο την προώθηση των γεωπολιτικών συμφερόντων της Δύσης, και λέγοντας Δύσης εννοούμε την Αμερική. Όπως το σύμφωνο της Βαρσοβίας χρησιμοποιήθηκε για την προώθηση των συμφερόντων της Ρωσίας ή αλλιώς τότε Σοβιετικής Ένωσης, ή αντίστοιχα όπως ο Άξονας υπήρξε συμμαχία προώθησης των συμφερόντων της Γερμανίας.
Ή για να πάμε και πιο παλιά η Δηλιακή Συμμαχία υπήρξε συμμαχία για να προωθήσει τα συμφέροντα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Ότι είναι η Δηλιακή Συμμαχία τότε είναι το ΝΑΤΟ σήμερα και ότι είναι η αρχαία Αθήνα τότε είναι η Αμερική σήμερα.
Φαινομενικά ο λόγος ύπαρξης του ΝΑΤΟ ήταν να είναι αντίβαρο στο κομμουνιστικό μπλόκ και η προστασία της Ευρώπης από τον “κόκκινο κίνδυνο”, η Ευρώπη τότε είχε μόλις βγει από τον πιο καταστροφικό πόλεμο στην ιστορία της ανθρωπότητας, η Ευρώπη επί της ουσίας μπήκε σε μια λυσσαλέα μάχη μεταξύ της, η Γερμανία και η Ιταλία εναντίον της Αγγλίας και της Γαλλίας ισοπέδωσαν την δυτική Ευρώπη που είναι και η πλέον ανεπτυγμένη, οικονομικά, βιομηχανικά κλπ, ενώ στην αχανή ανατολή τα κόκκινα στρατεύματα ισοπέδωναν τα παλαιά κράτη και δημιούργησαν κομμουνιστικά κράτη-μαξιλάρια από την Ανατολική Γερμανία μέχρι την Αλβανία.
Σε αυτό το πλαίσιο ήδη μετά την ήττα της Γερμανίας και ενώ η Ευρώπη δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια της λόγω της καταστροφής, της δραματικής μείωσης πληθυσμού, της καταστροφής σε υποδομές και βασικά οικοδομήματα, έρχεται το σχέδιο Μάρσαλ μια μαζική οικονομική “βοήθεια” από τις ΗΠΑ, αυτή η βοήθεια ήταν που έβαλε τις αλυσίδες στην Ευρώπη διότι ναι μεν έδωσε μια οικονομική ανάσα στην Ευρώπη, αλλά ταυτόχρονα την ανάγκασε να φοράει λουρί και να πήγαινε όπου θέλει το αφεντικό, δηλαδή οι ΗΠΑ.
Ευφυώς είχε πει ο πρώτος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ ο Άγγλος λόρδος Ismay πως “σκοπός του ΝΑΤΟ είναι να κρατά τους Αμερικανούς μέσα, τους Ρώσους έξω και τους Γερμανούς κάτω” δηλαδή να κρατάει μια εξωευρωπαϊκή δύναμη όπως τις ΗΠΑ εντός Ευρώπης, να κρατάει μια άλλη δύναμη μισή Ευρωπαϊκή και μισή Ασιατική, όπως η Ρωσία εκτός Ευρώπης, και την ίδια την Ευρώπη μέσω της Γερμανίας(η οποία τότε ήταν και ακόμα παραμένει το μεγαλύτερο μέγεθος οικονομικά, πληθυσμιακά και στρατιωτικά) κάτω.
Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε τότε με αυτόν τον σκοπό, δηλαδή να αμυνθεί από μια ενδεχόμενη σοβιετική εισβολή στην Δυτική Ευρώπη, αλλά ο κομμουνισμός κατέπεσε εδώ και 30 χρόνια, τι εξυπηρετεί το ΝΑΤΟ πλέον; αλαζονικά διακήρυξαν οι ΗΠΑ “το τέλος της Ιστορίας” δηλαδή ότι πλέον μόνο ο δυτικός Αμερικανικός-Ευρωπαϊκός κόσμος θα έχει τα ηνία του κόσμου και κανείς δεν πρόκειται να τον αμφισβητήσει , το “PAX AMERICANA”, αυτήν ακριβώς την αλαζονεία πληρώνουν σήμερα, οι ήττες στην Κορέα, στο Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν, και τώρα στην Ουκρανία δείχνουν πως κανένα τέλος στην ιστορία δεν έχει έρθει.
Πλέον το ΝΑΤΟ εξυπηρετεί καθαρά τα συμφέροντα των ΗΠΑ και ουδείς είναι ισότιμος σε μια συμμαχία, ποτέ δεν ήταν, άλλωστε τι έκανε το ΝΑΤΟ για την Ελλάδα, και όταν λέω Ελλάδα εννοώ τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος, και όχι για τις Ελλαδικές κυβερνήσεις οι οποίος εξυπηρετούν διαχρονικά πρώτα την αγγλική πολιτική και από το 1949 και μετέπειτα την αμερικανική, απολύτως τίποτα δεν έκανε το ΝΑΤΟ, άφησε την Τουρκία να πάρει την μισή Κύπρο, άφησε να εξελιχθούν τα Ίμια (θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυβέρνησης των Ηνωμένων πολιτειών που είχε πει και ο Σημίτης), επιτρέπει στην Τουρκία ένα ασιατικό έθνος, με εντελώς διαφορετική ψυχολογία από αυτή της Δύσης να κάνει τον τραμπούκο στην ανατολική Μεσόγειο, αντί να ενισχύει την Ελλάδα που είναι πιο κοντά στο σκεπτικό της Δύσης και ανοικτά προσανατολισμένη σχεδόν δουλικά στην Δύση.
Βέβαια δεν μπορούμε να κατηγορούμε το ΝΑΤΟ επειδή εκμεταλλεύεται την δουλικότητα και τις υποχωρήσεις της κυβέρνησης μας; αντίστοιχα η Τουρκία μπορεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά πατάει σε δύο βάρκες και η διπλωματία της είναι υψηλή και ευφυής το ίδιο και η εξωτερική της πολιτική, πάντα με γνώμονα του τουρκικό εθνικό συμφέρον.
Το ελληνικό εθνικό συμφέρον πρέπει να το εξυπηρετήσει μια εθνοκεντρική ισχυρή κυβέρνηση και αυτή δεν υπάρχει, συνεπώς δεν πρέπει να κατηγορούμε την ασυδοσία του ΝΑΤΟ αλλά την ανεπάρκεια και τον γραικυλισμό των Ελληνικών κυβερνήσεων.
