Τέσσερις μέρες πριν την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και το μεγάλο ΟΧΙ του Εθνικού Ηγέτη Ι. Μεταξά στους Ιταλούς, πρέπει να γνωρίζουμε κάποια γενικά πλαίσια πάνω στα οποία στηρίχθηκε ολόκληρη η Εθνική προσπάθεια.
1)Το καθεστώς ήταν προσαρμοσμένο και επηρεασμένο από τα εθνικιστικά καθεστώτα της Ευρώπης εκείνης της εποχής, προφανώς με καθαρά ελληνοκεντρικό χαρακτήρα.
2)Η εξωτερική του πολιτική ήταν εθνική, είχε καθαρό ιδεολογικό στόχο και σκοπό, την δημιουργία του 3ου Ελληνικού Πολιτισμού, ενώ η εσωτερική του πολιτική ήταν φιλολαϊκή και κοινωνική.
3)Υπήρχε πλήρης στρατικοποίηση της κοινωνίας, στολές, βαθμοί, χαιρετισμοί οργανώσεις υπήρχαν παντού στην κοινωνία και έτσι σχηματίζονταν μία δυναμική οργάνωση του έθνους που σκοπός της ήταν να επιτευχθούν στοχευμένα οι σκοποί που έθετε η ηγεσία.
4)Κύριο μέσω επίτευξης των στόχων ήταν η ΕΟΝ, μια από τις μαζικότερες αναλογικά οργανώσεις Νέων σε όλη την Ευρώπη, από κει θα ξεπηδούσε η μελλοντική ηγεσία του έθνους γαλουχημένη και αναβαπτισμένη στα εθνικά και φυλετικά ιδεώδη.
5)Τα Τάγματα Εργασίας, η ΕΟΝ καθώς και άλλες πολλές οργανώσεις διαφόρων τύπων δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετήσει κάθε μία διαφορετικούς στόχους.
6)Όσο για τον χαιρετισμό, γινόταν δια “ζωηράς ανάτασης της δεξιάς χειρός”.
7) Οποιοσδήποτε Εθνικισμός πολεμάει όποιον άλλο εθνικισμό προσπαθεί να του επιβληθεί, είτε είναι ιταλικός, είτε γερμανικός, είτε τουρκικός, είτε οτιδήποτε και σε οποιαδήποτε μορφή του. Και συνεπώς οι Έλληνες δεν πολέμησαν τους Ιταλούς Φασίστες όπως συνεχώς λένε οι αριστεροί και οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα, αλλά πολέμησαν ένα κράτος και ένα λαό που είχε επεκτατικές τάσεις εις βάρος της πατρίδας μας, δηλαδή αν οι Ιταλοί δεν ήταν φασίστες και ήταν δημοκράτες θα τους λέγαμε «καλώς ήρθατε»… Προφανώς όχι, έκτος αν είσαι κομμουνιστής που θες να χαρίσεις την Μακεδονία στους Βούλγαρους ή φιλελεύθερος που λέει πως η Κύπρος «κείται μακράν»…
